پایگاه تئوریک طرح

پیوند طریقت و شریعت

در مسیر رسیدن به خدا ابزارهایی چون شریعت، عرف، قانون و … راهنمای انسان هستند. مولانا مسیر طی طریق به سمت خدا را در دو حوزه کلی بریدن از عالم مادی و فنا بیان می کند. در این پروژه که در بوستان سفرهای دریایی واقع گردیده؛ اسکله، که پایگاه سفرهای دریایی است مصداق نمادین این مسیر معنوی در نظر گرفته شده است. از طرفی شریعت مهمترین ابزار هدایت کننده انسان به سوی معبود است که در این طرح هسته اصلی نمازخانه با فرم مکعبی شکل خود این مفهوم را می رساند. مکعب به عنوان فرمی سمبلیک و آشنا، نماد برابری انسان ها و سمبل آشنای خانه خداست. سعی در یافتن مصداق های مراحل سیر و سلوک، نقش رمزآلود نمودن طرح را بر عهده دارد. بخش تاریک مسیر اسکله تداعی گر استغنا است. شکافته شدن کنج مکعب نمازخانه، یکی از معجزات اسلام؛ شکاف رکن یمانی و واقعه ولادت یگانه موعود کعبه را به نمایش می گذارد. ساختار اصلی طرح به وسیله این انرژی در هم شکسته و فرم های به وجود آمده تداعی گر مقرنسهای موجود در معماری مساجد اسلامی است. در نهایت شیب ملایم اسکله به سمت بالا به وضوح در مخاطب خود حس عروج و فنا را القاء می کند. در انتهای مسیر چشم انداز مخاطب تصویری از طبیعت، حیرت و غرق شدن در ذات حق می باشد.