کارفرمایی با زمینی به مساحت 500 متر مربع به ما مراجعه نمود و دستور طراحی پروژه ای ارزان قیمت را مطرح نمود که نهایتا قرار بود 10 سال بعد تخریب گردد.

نیاز کارفرما در این پروژه به یک واحد مسکونی دوبلکس ساده بود که قابلیت تفکیک ملایمی با فرزند دختر ایشان را در آینده داشته باشد و طبقه فوقانی به فرزند وی اختصاص یابد. علاقه زیاد کارفرما به فضای سبز این فرصت را به تیم طراحی تقدیم کرد تا سهم فضای باز را در پروژه بالا ببرد . علاوه بر خانه دو طبقه ، یک حیاط مرکزی دوبلکس حال و هوای پروژه را بهتر نمود.این دو حیاط از طریق یک پله کم عرض و صمیمی فضای باز همسایگی مناسبی را برای پدر و دختر ایجاد نموده اند.

استقلال پدر و دختر در عین وحدت آنها در جای جای طرح مد نظر قرار گرفته شده است.

حیاط های کوچک سبز پروژه نیز در ریز فضا هایی همچون خواب والدین و حمام آن ، چشم اندازهای مطلوبی با حفظ محرمیت لازم ایجاد نموده است.

ویلای مایان در کناره بیرونی سومین روستای توریستی ییلاقی مشهد با قدمت 1800 ساله قرار دارد .زمینی با عرصه 265 مترمربع به عرض 9 متر در زمینی صخره ای با شیب تند که ویژگی خاص آن چشم انداز بکر و پیوندش با زمینه است. رابطه همساز بین حجم و زمینه به گونه ای که کمترین تغییر در ریخت(شکل) تاریخی – طبیعی زمینه صورت پذیرد ،مهمترین محور اندیشه طرح برای تیم طراحی بود. در این راستا، مطالعه و شناسایی کامل الگوهای بومی از ریخت شناسی بافت روستای تاریخی تا اکولوژی محیط طبیعی کمک شایانی به شکل گیری طرح نمود.

این خانه در زمینی به مساحت ۲۵۰ متر مربع بصورت یک واحد در چهار طبقه تعریف گردیده است. دغدغه دید و منظر ، مشرفیت و محرمیت در این پروژه به دنبال یافتن پاسخی دیگر بود. با الگو برداری از ساختار معماری ایرانی برون گرا که در روستا های کهن اطراف مشهد اعم از کنگ و ازغد وجود دارد و تکامل آن را در شمال ایران و یا ابنیه می بینیم ، کل پروژه در یک نگاه به شکل یک ایوان و یک پنجره شکل گرفت که تراس کوچکتری را در طبقه دوم در دل خود جای داده است.

طرح گره این پنجره نیز از گونه های ایرانی با هندسه امروزی تری بصورت تکه دوزی درآمده است که پنجره ای وسیع با محرمیت مناسب به محیط پیرامون خود باز می کند. تراس ها در یک لایه بیرون از فضای خصوصی تعامل اجتماعی فراموش شده صاحبان خانه و همسایه ها را دوباره زنده می کند.

از دغدغه های امروز معماری علاوه بر مسائل عدیده ذیربط، مباحث فرهنگی است که تیم طراحی این پروژه سعی بر این داشت تا فضاهایی در خانه شکل گیرد که معضل پرده های چندلایه داخلی را که مانع بهره بردن از چشم اندازهای پروژه است را برطرف سازد. در این بنا، تراسها و بخشهایی از فضای نشیمن و حتی تعداد شش حمام شیشه ای در 6 طبقه، در نمای اصلی قرار گرفته که با بازی نور و سایه و پر وخالی تیغه های عمودی طرح بدون هیچ گونه اشراف از سمت واحدهای مشرف به بنا، منظر کوهستانهای جنوبی شهر مشهد را به درون خانه می آورد. این تعامل بصری در دیواره معبر اصلی نیز با یک محور سبز که از پیاده رو تا انتهای پروژه در فضای باز، نیمه باز و بسته تعاریف مختلفی می گیرد نیز برقرار می باشد. در انتخاب مصالح نما به جهت کاهش جدی هزینه، از برشهای ریز سنگ در قواره آجرهای سنتی استفاده شده است که قرار گرفتن این مصالح در کنار چوب، صمیمیت بیشتری به پروژه بخشیده است.

چالش دیگر پروژه رعایت ضابطه شهرسازی 45 درجه با همسایه های جانبی بوده که توده های در هم تنیده در این حریم فرضی را شکل داده است.

با توجه به موقعیت خاص پروژه ، همجواری با پارک خطی و عدم وجود همسایگی در هیچ یک از جداره ها و رویت بنا از نقاط خاص شهری طراحی حجمی پروژه از اهمیت خاص برخوردار بوده است.طراحی حجمی این پروژه با رویکرد ایرانی و با الهام گرفتن از چهار طاقی صورت پذیرفته است و به شکل مدرن و نامتقارن تکوین یافته است ، تمامی دیتایل ها و جزئیات بکار رفته در نما نیز در عین نو بودن ریشه در الگوهای اصیل معماری ایرانی و اسلامی دارد.

طراحی حجمی این پروژه با رویکرد ایرانی و الهام گرفتن از چهارطاقی صورت پذیرفته است. با توجه به اینکه نمای اصلی و عریض پروژه در جبهه غرب واقع شده، به منظور تعدیل نور زننده غرب از تابش بندهای ایرانی ایده گرفته شده است. نمای ساختمان دارای دو پوسته سنگی و آجری است، که لایه اول تابش بندهای سنگی هستند. این تابش بندها مانند یک پوسته نمای ساختمان را در برگرفته است. لایه دوم از آجرهایی تشکیل شده که هر چهار آجر در جهت عمودی یک رنگ بوده و به عنوان یک مدول در نظر گرفته شده اند.

به منظور تاکید به ورودی بنا لایه تابش بندها در کنج ساختمان قطع شده است. همچنین خط آسمان ساختمان برگرفته از خط آسمان برخی گونه از میل ها در معماری ایرانی است.